GURBETİN ELİ
Ayırdılar vatanımdan elimden
Anlamadım gitti hasret dilinden
On bir yaşımdaydım tuttu elimden
Bırakmaz ki dönem gurbetin eli
.
Zehir eder gider şu hayatımı
Bağladı bahtımı aldı tahtımı
Çile çektirirde açmaz katımı
Sürükleyip durur gurbetin eli.
Ne Annemi gördüm nede babamı
Artık görmek istiyorum sılamı
Yaban ellerinde sarmaz yaramı
Deşiyor yaramı gurbetin eli.
Ak oldu saçlarım büktü belimi
Esir etti beni bağlar dilimi
Yalvardım yakardım bırak elimi
Tutmuş bırakmıyor gurbetin eli.
Aldı gençliğimi bu zalim gurbet
Oğul’a toruna eyledi hasret
Fısıldayıp durur söyleme sabret
Söylersem bırakmaz gurbetin eli.
08 Temmuz 2004
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder