Karalayıp gitme güzel bahtını
Sonra yitirirsin tacın tahtını
Düşünmeden yeme komşu hakkını
Komşunun komşuda bin bir hakkı
var.
Oturup kalkarsın ağayla beyle
Uyma yalancıya doğruyu söyle
İnsanları kırma iyilik eyle
İnsanın insanda bin bir hakkı var.
Sakın uymayalım sözün bilmeze
Sevindir yetimi bak bir öksüze
Yaşam geçip gider bahardan güze
Mevsimin mevsimde bin bir hakkı
var.
Yetimle öksüzün hakkı yenilmez
Sanma ki ölenler geri dirilmez
Bir adet buğdayın hakkı verilmez
Ekip de biçenin bin bir hakkı var.
Yalandan öteye başka yol var mı?
Söyleme yalanı dilin hakkı var
Doğru ol da Hak’tan bekle yardımı
Kulların kullarda bin bir hakkı
var.
Doğru olsun özün ile sözlerin
Silinip gitmesin dünya izlerin
Göçersin dünyadan açık gözlerin
Okuyup yazanın bin bir hakkı var.
Yaradan’ı tanı bir de insanı
Öldürür Taci’yi yalanın zan’ı
Yaşam sondur artık gitme zamanı
Yaradan’ın kulda bin bir hakkı
var.
17 Şubat 2000
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder